Bewustzijnsverruiming

Omarmen van god

^{Toen ik mij ging verdiepen in de ziel kwam ik o.a. op stukken over god en het goddelijke.
Dat heeft voor een behoorlijke innerlijke strijd gezorgd.
Ik schopte er tegenaan. Ik vond er van alles van.
Ik begreep niet precies waarom het zoveel met mij deed.
Later ontdekte ik dat ik god koppelde aan religie.
Dat verklaarde nog niet alles, maar nu had ik een richting om verder te zoeken waar en waarom.
Ik kon lange tijd god en religie niet los van elkaar zien.
Ik heb niets tegen religie, maar ik heb ook nooit een religie gevonden waar ik mij helemaal op mijn plek voelde.
Zodra het woord god ergens in voorkwam klapte ik het boek dicht en verwees ik het naar het land der fabeltjes. Ik kon er (nog) niets mee.
Toch belande ik iedere keer weer met een boek in mijn handen waar gesproken werd over iets goddelijks.
De boeken trokken mij aan, maar ik stootte ze net zo hard weer af.
Tot ik een op een bepaald punt kwam en van mezelf verlangde om het lezen een kans te geven.
En dat heb ik gedaan.
Tranen liepen over mijn wangen toen ik in een boek las dat wij vele levens beperkt zijn doordat religie leidend was geweest. Ieder had zich aan de regels te houden en zodra je ervan af wilde wijken, moest je dat met de dood bekopen.
En niet zomaar een dood, een zeer pijnlijke dood.
Waar martelen en folteren tot een gepaste straf behoorde.
Al mijn cellen in mijn lichaam reageerden op deze woorden.
Zij dragen de herinneringen aan deze levens.
Aan brandstapels, stenigen, ophangingen, verdrinkingsdood etc.
Ik begreep steeds beter dat ik mij ooit in een ander leven heb voorgenomen mij nooit meer in te laten met wat voor soort religie dan ook.
Doordat ik zoveel gruwelijks heb gezien en meegemaakt zei alles in mij dat ik daarvan weg moest blijven. In de boeken die ik las werd mij steeds duidelijker dat ik religie en god mocht gaan loskoppelen van elkaar.
De manier waarop er invulling gegeven werd aan verschillende religies had soms niets te maken met mijn kijk op god.
Inmiddels her-inner ik mij weer; God kent voor mij geen regels.
Wij komen allemaal uit de goddelijke bron. God is wat we ademen. God is liefde en liefde is wat wij zijn.
Inmiddels ben ik de drempel over en kan ik het goddelijke in mij voelen.
Nu weet ik wat ik het allerlastigste vind van vele religies.
Hun waarheid is veelal dat er een god buiten jou bestaat.
Mijn waarheid is dat god in mij is en overal om mij heen. God is in alles. Ik zie god in de zon, de bomen, de dieren, het water etc. Ik kijk door de ogen van god, naar god.
En er is voor mij ook niets buiten mij wat vertelt wat ik wel of niet mag doen.
Ik voel het goddelijke in heel mijn wezen. Ik kan het nu niet meer los zien van mezelf.
Het is de liefdesstroom die door mij heen gaat.
En daar ben ik diep dankbaar voor.}