Liefdesnieuws

De bedoeling van relaties

^{Relaties, ze zijn er om ons innerlijk te laten groeien.
Elkaar te raken.
Zowel in het mooie als in het minder mooie.
Relaties in welke vorm dan ook, liefdesrelaties, ouder-kindrelaties,
vriendschappelijke relaties, werkrelaties etc.
Geen enkele ontmoeting of relatie is toeval.
Geen enkele ontmoeting of relatie is zonder groei.
Wanneer we een relatie aangaan met iemand, laten we de ander toe in ons energieveld.
Je opent je hart.
Soms minimaal, maar hij opent.
Wanneer we veilig genoeg zijn, opent ons hart steeds een beetje meer.
De liefde, de waardering, de verbinding neemt toe tussen beide.
Als we ons langere tijd veilig voelen, laten onze innerlijke kinderen zich langzaam 1 voor 1 zien.
Je spelend kind, je stampvoetende peuter, je ontdekkende schoolkind, je boze/geïrriteerde puber, je onafhankelijke adolescent en uiteindelijk ook je gekwetste innerlijke kindsdelen.
Als je al deze delen aan elkaar kunnen laten zien in een relatie, is dat het mooiste cadeau aan jezelf en de ander.
Er is niets wat zich ongezien hoeft te voelen.
Tegelijkertijd is het de grootste uitdaging om jezelf volledig te laten zien.
Vaak kennen we bepaalde delen van ons zelf nog niet eens.
Je was misschien nooit eerder veilig genoeg in jezelf, waardoor ze zich niet eerder durfden te laten zien.
De grote uitdaging zit hem ook in de angst dat de ander jou zou kunnen raken,
in je meest kwetsbare deel.
Laat dat nu precies de bedoeling zijn van relaties.
We kunnen niet anders dan elkaar onbewust spiegelen.
We laten op die manier elkaars mooiste delen zien,
maar ook elkaars schaduwdelen.
En dat is waar jouw pijn zich verborgen houdt.
Wachtend tot jij toe bent aan het doorvoelen van deze opgeslagen emoties die je opgelopen hebt gedurende je leven.
Op die momenten kon je daar om wat voor reden dan ook geen aandacht aan geven.
En als we ons hier niet bewust van zijn, pijnigen we de ander terug in hun pijnstukken.
Op die manier proberen we weg te kijken van onze eigen pijn.
Ons beschermingsmechanisme treed in werking in de vorm van kwetsende woorden.
Vanuit een reflex reageren we terug met pijnlijke rakende opmerkingen.
We zien dat we de ander pijn doen.
Dat is wat we diep van binnen juist niet willen, omdat je ontzettend veel van de ander houdt.
Ondanks dat we het niet willen, lukt het niet zomaar om ermee te stoppen.
Ons mechanisme doet er alles aan om ons weg te houden van onze diepe wonden.
Ook als dat ten koste gaat van de ander.
De kwetsende woorden rollen als vanzelf over je lippen.
Zelfs woorden die ooit in vertrouwen met jou gedeeld zijn.
Nu je dit weet, kun je jezelf gaan observeren de komende tijd.
Kijk maar eens wanneer jij geraakt wordt en wat jouw eerste reactie of gedachte is.
Veroordeel jezelf niet.
Je hebt al die tijd niet anders kúnnen reageren.
Probeer de volgende keer je reactie voor je te houden.
Schrijf desnoods op wat je had willen zeggen, als dat je helpt.
Vang jezelf op.
Voel wat er in je lichaam gebeurt.
Wees volledig eerlijk tegen jezelf.
Dat is niet makkelijk, maar hoe vaker je dit oefent hoe beter het zal gaan.
Geef jezelf erkenning dat je pijn voelt.
Misschien kun je ook op termijn achterhalen waar het je aan doet denken of welk innerlijk kind er gekwetst is.
Het zal aan het begin onwennig zijn om niet te reageren.
Ook voor de ander zal dit vreemd overkomen.
Het voorkomt wel dat het niet escaleert tussen jullie.
Wees niet bang dat de ander een volgende keer over je heen zal lopen, omdat je niet gereageerd hebt.
Dat is een aangeleerd concept.
Je bent op deze manier actief bezig met het ontdekken waar jouw grenzen liggen en op welke manier daar overheen gegaan is.
Na oefening zul je merken dat je op een bepaald moment woorden kunt gaan geven aan je gevoelens.
Je leert over je ego en beschermingsmechanisme heen te stappen en eerlijk te zeggen dat je pijn hebt door de opmerking van de ander.
Het zal je verbazen wat er dan gebeurt in de energie tussen jullie.
Als de ander er ook klaar voor is, kun je een open en eerlijk gesprek voeren.
Over de pijnen die nog in jullie leven.
Die gezien en gehoord willen worden.
Het innerlijk kind wat zich durft te tonen verlangd naar een knuffel van jou.
Wanneer je bereid bent om dit proces aan te gaan, leer je jezelf emotioneel te dragen.
Dit zal beloond worden in positieve energie die naar je toe gaat stromen.
Er zullen gelijkgestemden op je pad gaan komen.
Mensen die ook dit pad bewandelen.
Mensen die jou écht zien, omdat jij jezelf volledig ziet in wie jij bent.
Samen groeien jullie naar emotionele volwassenheid.}