Liefdesnieuws

'Schouwen voorbij de sluiers'

<sup>We zijn allemaal in meer of mindere mate versluierd geraakt in de loop van ons leven.
De dingen die we hebben meegemaakt bepalen hoe open of gesloten ons hart momenteel is.
Doordat het om ongeziene sluiers gaat, zijn we ons er veelal niet van bewust.

Iedere emotionele gebeurtenis die op dat moment niet doorvoelt kon worden om wat voor reden dan ook, is omgezet in een sluier die over je heen is gaan draperen.

Alle vervelende gebeurtenissen, hoe klein ook(dit kan al een corrigerende blik van iemand anders zijn), vormen met elkaar de dikte van de sluier die je op dit moment over je heen hebt hangen.

Als een soort zware deken draag je deze sluier dag in dag uit.
Er zullen dagen zijn waarop ze iets minder voelbaar zijn, dagen waarop je hart opener is dan anders (bijvoorbeeld door een verliefdheid, een nieuwe vriendschap, een nieuw gezinslid die vreugde brengt) en je de wereld voor even rooskleuriger kunt zien.

Na dagen, weken, maanden of soms jaren kruipt deze deken toch weer dichter tegen je aan. Het leven voelt vaak zwaarder aan, je gedachten zijn veelal donkerder en je gemoedstoestand is somberder gestemd.
Je doet de dingen hoofdzakelijk op wilskracht en niet langer vanuit een natuurlijk flow.

Niet iedereen is zich bewust van deze deken. Zij dragen het al zo lang dat zij zich niet eens meer kunnen herinneren dat het leven ooit lichter geweest is. Zij houden zichzelf min of meer voor de gek en doen alsof alles helemaal prima gaat. Wat zij niet beseffen, is dat zij draaien op hun overlevingsmechanisme. Er is minimaal verbinding met hun ware ik en intuïtie. Ze hebben hun hart zo goed als verlaten en zijn hoofdzakelijk vanuit hun hoofd/mind gaan leven.
Dit kun je lange tijd volhouden, lijstjes afvinken, taken volbrengen, doelen stellen, van vakantie naar vakantie leven of van feestje naar feestje, etc.

Er komt echter voor iedereen een dag waarop dit niet langer vervullend genoeg is.
Er is een soort leegte die dagelijks gevoeld wordt, maar bijvoorbeeld opgevuld wordt met afleidingen of verdoofd wordt om het maar niet te hoeven voelen.
De onrust in jou wordt groter en groter en je besluit te gaan zoeken.

Besef op het moment dat jij besluit op zoek te gaan, jij je diepe innerlijke kracht gaat aanboren.
Jij neemt niet langer genoegen met het leven zoals het op dat moment is.
Eén voor één zul jij je gaan ontdoen van jouw sluiers.
Je ontdoet jezelf o.a. van aangeleerde overtuigingen en gedragingen. Je gaat jezelf bevrijden van oude opgeslagen emoties en pijnen die diep in je buik op jou liggen te wachten.
De deksel wordt langzaam opgelicht van jouw geduldig wachtende berenputje.

Wanneer je eenmaal leert dat wij allen in meer of mindere mate versluierd zijn en ieder van ons de wereld bekijkt vanuit zijn/haar eigen opgeslagen pijnpunten, en dat we veelal reageren op elkaar vanuit ons overlevingsmechanisme met behulp van maskers, dan zul je je steeds meer terug gaan trekken uit dit soort conversaties.

Jij leert stap voor stap te schouwen achter de sluiers.
Je leert de gewonde delen van de ander op te merken, die de ander met grote zorg probeert te verbloemen en maskeren.
Je gaat zien dat we veelal niet vanuit onze ware zelf reageren, maar dat het overlevingsmechanisme/het masker een groot deel van de dag aan het woord is.

Wanneer je dit eenmaal weet, hoef je hier richting de ander nog geen woorden aan te geven. Leer eerst je eigen sluiers op te merken en je eigen maskers te herkennen. Door je eigen innerlijk werk te doen, zul je steeds meer open gaan staan richting de ander en daarmee nodig je de ander als vanzelf, zonder woorden uit, om ook zijn of haar krachtige kwetsbare zelf te gaan laten zien.</sup>